तेच ते.

-
तिच बस, तेच लोक,
तीच गर्दी, तेच भोग.

तिच कॉलेज, त्याच मुली,
दहिमध्ये तुप लोणी.

तोच विषय, तेच टेन्शन,
हजेरी शिवाय नाही व्यंजन.

तेच प्रेम, तेच आकर्षण,
स्वप्नसुद्धा झाले भंजन.

तीच धावपळ, तीच पळापळ,
बंद पडून गेलंय "जीवन".

तरी, सगळीकडे तेच ते ,
तेच ते आणि तेच ते.

                   कवि- विश्वनाथ पै भाटीकर.



टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

मासिक पाळी. ( Periods)

-
इमेज
माझा आवडता लाल रंग त्या दिवसात मला आवडत नाही वेदना माझ्या त्या दिवसाच्या काही केल्या लपवत नाही बाईचा जन्म माझा म्हणून टोमणे मला सहन होत नाही शुध्द - अशुध्द अशी कशी मी झाले हे गणित मला उमजत नाही हात - पाय गळून पोट दुखणे हे अनेकदा सहन होत नाही मासिक पाळी प्रत्येक महिन्याला का येते या प्रश्नाचे उत्तर काही मिळत नाही गणेश चतुर्थीला आला नंबर तर मन कुठेच काही रमत नाही देवाने दिलेले हे वरदान त्या दिवसात काही पटत नाही बाळंपणीला होते स्तुती पण  मासिक पाळीचे दु:ख समजत नाही अंकुर हे माझ्या पोटातील बीजानं फुलतं हे काही केल्या लोकांना कळत नाही पॅडच्या जागी कधी कपड्याला लागलं तर Awkward feeling लपवत नाही मासिक पाळी विषयीची अशिक्षिकता अजून काही केल्या जात नाही सांगितले दुःख मी माझ्या भावाला म्हणून काय ते कमी होत नाही पाच दिवस मासिक पाळीचे कधी - कधी मला आवडत नाही (२) कवि - विश्वनाथ पै भाटीकर.
अधिक वाचा

GMC मधील ती.

-
इमेज
पांढरा कोर्ट  लाल - लाल ओठ सोनपरी माझ्या समोर आली I will check your pulse rate गालातल्या गालात हसत म्हणाली Hmm it's too fast ती उद्गारली तीला काय माहीत तीच्या स्पर्शाने  माझ्या हृदयाची रेल्वेच घसरली मी वेड्यापरी तीलाच न्याहाळत लागलो डॉक्टर पण इतकी Hot असू शकते  हे मला त्या दिवशी कळालं  Are you feeling ok ? तीने तंद्री तोडीत विचारले मी जरा बेशुद्धपणाची  नाटकं करू लागलो ती जराशी घाबरली  माझ्या शर्टाचे बटन उघडून  मला पुन्हा तपासू लागली  मनात माझ्या अनेक विचार येत होते काय तीची शरीर रचना करावा का थोडासा रोमान्स  असे अनेकदा वाटत होते मी तीला एकटक पाहतोय हे तीला कळालं  माझ्या कानफटीत लावून  तीने वासनेचं भुत उतरवलं GMC मधील ती  आता फक्त कवितेत राहीली त्या दिवसानंतर आजपर्यंत तीने माझ्याकडे पाठ फिरवली  GMC मधील ती  आता फक्त कवितेत राहीली (२)  कवि - विश्वनाथ पै भाटीकर.
अधिक वाचा

मनातले मला आज सांगायचे होते.

-
इमेज
मनातले मला आज, तुला सांगायचे होते. करतो मी तुझ्यावर प्रेम, हे गुपित आज उलगडायचे होते. पण तुला पाहताच सारे, देहभान मी हरपले होते. धुंदीत तुझ्या मी रात्रंदिवस, तुझेच स्वप्न पाहिले होते. मनातले मला आज, तुला सांगायचे होते. तुझ्या काळ्याशार नयनांमधून, मला माझे सावळे प्रतिबिंब पाहायचे होते. घेऊन तुला मिठीत, प्रेमाचे अंकुर फुलवायचे होते. ओल्या चिंब पावसात मला, तुझ्यासवे भिजायचे होते. टेकवून ओठांना ओठ त्या पावसात, रसगुल्याचे ओठ मला चाखायचे होते. मनातले मला आज, तुला सांगायचे होते. असतील अनेक पऱ्या तरी मला, त्या एकच परीला पटवायचे होते. परत एकदा त्या परीला, गुलाबी साडीमध्ये कुशीत माझ्या घ्यायचे होते. नाही मला फक्त शारिरीक आकर्षण, तिचे सर्व आरोप मला पुसायचे होते. खरं प्रेम करतोय मी तिच्यावर, हे मला आज उलगडायचे होते. मनातले मला आज, तुला सांगायचे होते.(२) कवि- विश्वनाथ पै भाटीकर.
अधिक वाचा